نيتروگليسيرين ماده منفجره قدرتمندى است كه در سال ١٨٤٧ توسط آسكانيو سوبررو سنتز شد. اين مايع روغنى آنقدر ناپايدار است كه كوچك ترين ضربه و تكانى منجر به منفجر شدن آن ميگردد. واكنش از هم پاشيدگى آن شامل تخريب يكباره تمامى مولكول هاى ماده و تشكيل مقادير زياد از گازها (نيتروژن، دی اكسيد كربن، آب و اكسيژن) با حرارت بالاست كه منجر به انفجارى مهيب می شود.
ناپايدارى نيتروگليسيرين، توليد و انتقال آن را بسيار خطرناك كرده بود. از آنجايی كه بسيارى از كاركنان كارخانجات در اثر انفجار نيتروگليسيرين جان خود را از دست دادند، مايع خالص آن ممنوع اعلام شد. آلفرد نوبل چندين سال بر روى تركيب كردن انواع افزودنى ها به نيتروگليسيرين آزمايش می كرد تا كاربرد آن را ايمن تر كند.
او نيتروگليسيرين را با خاك دياتومه تركيب كرد و اختراع خود را با نام ديناميت در سال ١٨٦٧ به ثبت رساند. پس از آن ديناميت در بسيارى از صنايع مانند معادن و ساخت تونل راه آهن به كار گرفته شد. همچنين در جنگ جهانى اول و دوم، نيتروگليسيرين به عنوان ماده منفجره قوى به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت.