دی اتيل اتر نخستين بار در تاريخ ٣٠ مارچ ١٨٤٢، توسط پزشكى به نام كرافورد لانگ به عنوان ماده بيهوشى طى عمل جراحى استفاده شد. پس از آن در ١٦ اكتبر ١٨٤٦، ويليام مورتون بيهوشى توسط اتر را به نمايش عمومى گذاشت. دی اتيل اتر مايعى بى رنگ بوده كه بوى شيرين دارد و بسيار فرار و قابل اشتعال است. به صورت بخار دى اتيل اتر استفاده شده و با آرام كردن سيستم اعصاب مركزى باعث بيهوشى مى شود. اين ماده سالها به عنوان عامل بيهوشى به طور گسترده مورد استفاده قرار مى گرفت، اما به دليل اشتعال پذيرى بالا و عوارض جانبى پس از بيهوشى، اترهاى هالوژن دار جايگزين دى اتيل اتر شدند.
– نقاشی: “اولین عمل جراحی با استفاده از اتر” اثر رابرت کاتلر هینکلی