همه ما بعد از انجام فعاليت فيزيكی شديد، درد عضلات را تجربه كرده ايم. وقتی بدن اكسيژن زيادی در دسترس دارد، گلوكز در فرآيندی به نام گليكوليز، از مسير هوازی به انرژی تبديل می شود. اما در فعاليت های ورزشی شديدتر، دسترسی ماهيچه ها به اكسيژن كمتر شده و توليد انرژی از مسير غير هوازی انجام می گيرد. اين فرآيند كه در آن لاكتات توليد می شود، چرخه كُوری نام گرفته است.
لاكتات ( يا فرم پروتون دار آن: اسيد لاكتيك) سالها به شکل نادرستی به عنوان محصولی زائد از گليكوليز در نظر گرفته ميشد كه باعث كاهش pH سلول ها و در نتيجه ايجاد حالت اسيدی و درد در عضلات می شود. مطالعات متعدد نشان داده اند كه از نظر بيوشيمی اين موضوع اثبات نشده است. در واقع طی فرآيند تامين انرژی براي ماهيچه، حالت اسيدی از ATP حاصل می شود. بنابر اين توليد لاكتات فرآيند اسيدی شدن را به تاخير می اندازد تا خستگی ماهيچه ديرتر اتفاق بيفتد. همچنين درد ماهيچه ای كه چند روز پس از تمرينات ورزشی شديد احساس می شود ناشی از لاكتات نبوده و در اثر ايجاد پارگی هاي ريز در عضلات است.