آبى پروس اولين رنگدانه سنتز شده نوین است كه به طور تصادفى توسط دو رنگ ساز به نام ديزباخ و ديپل حدود سال ١٧٠٦ ابداع شد. تشكيل رنگدانه در اثر واكنش اكسيداسيون آهن صورت گرفت. رنگ آبى تيره آن، ناشى از انتقال الكترونى بين يون هاى آهن (II) و آهن (III) است. آبى پروس به خاطر قيمت ارزان و قدرت رنگى بى نظيرش توسط بسيارى از نقاشان مانند آنتوان واتو، ويليام ترنر، گينزبرا، ون گوگ و پابلو پيكاسو در “دوره آبى” معروفش مورد استفاده قرار گرفت.
محبوبيت آن به قدرى گسترش يافت كه حتى در ژاپن توسط هوكوسائى براى خلق اثر ماندگارش “موج بزرگ كاناگاوا” به كار گرفته شد. از آنجا كه كمرنگ شدن آبى پروس در برخى از نقاشى هاى تاريخى مشاهده شده است، عوامل موثر بر عدم ثبات رنگدانه در مقابل نور، از جمله روش تهيه و افزودن رنگدانه سفيد، مورد مطالعه قرار گرفته اند.
-نقاشی: “موج بزرگ کاناگاوا” اثر هوکوسای